Erika
Eigenlijk vond ik het braken en het bezig zijn met eten niet eens zo erg..Wat mij dwars zat waren de klachten die ik kreeg. Na een eetbui kreeg ik zo’n opgeblazen gezicht. Er was een zwelling in de buurt van mijn kaak, vlak onder mijn oren. Ik kreeg steeds vaker keelpijn en kon soms moeilijk praten. Waar ik het meest van baalde was dat branderige gevoel op mijn borst.
Je eten wordt in je maag verteerd door bepaalde stoffen zoals maagzuur. Dit maagzuur komt in je slokdarm en je mond als je braakt. Als je vaak braakt is er bijna voortdurend te veel zuur in je mond en je slokdarm. Hierdoor krijg je heesheid, keelpijn en een branderig gevoel achter je borstbeen. Je speekselklieren reageren er op door op te zwellen. Je mond wordt ook aangetast door het maagzuur. Het beschermlaagje op je tanden, het tandglazuur, wordt ook aangetast. Hierdoor krijg je gebitsklachten zoals gaatjes. Als je je tanden poetst na het braken wrijf je het zuur nog meer in het tandglazuur. Je kan dus maar beter je mond spoelen met water. Ook je tandvlees kan worden aangetast. Er kunnen wondjes in je mond ontstaan en op je vinger die je gebruikt om het braken op te wekken.
Iris
Ik kreeg allerlei klachten die ik niet kon plaatsen. Ik schrok enorm en dacht; ‘Wat is er met me aan de hand?’ Ik voelde me vaak moe en lusteloos. Regelmatig werd ik overvallen door duizelingen. Het ging echt mis toen ik merkte dat mijn hart soms heel langzaam begon te slaan en dan weer heel snel. Toen werd ik pas echt bang en ben ik naar de huisarts gegaan.
Door het braken, het gebruik van laxeermiddelen en/of plasmiddelen worden er stoffen uit je lichaam verwijderd die je nodig hebt. Het tekort aan sommige van deze stoffen kan grote gevolgen hebben. Kalium is bijvoorbeeld zo’n stof. Als je te weinig kalium in je lichaam hebt vergroot het risico op hartritmestoornissen en kan je zelfs een hartstilstand krijgen. Je krijgt spierkrampen en spierzwakte, nierbeschadiging of zelfs epilepsie. Je voelt je dan moe, zwak en futloos.en bent vaak duizelig. Je lichaam krijgt de neiging om vocht vast te houden, hierdoor heb je vaak last van gezwollen handen of voeten. Door afwisselend veel te veel en dan weer veel te weinig te eten heb je een sterk wisselende hoeveelheid suiker in je bloed. Dit kun je merken door klachten zoals; duizeligheid, veel plassen, zweten.
Annemarie
Ik begon met laxeertabletten. Maar op den duur ging ik steeds moeilijker naar het toilet. Op de duur was ik totaal verstopt.
Laxeertabletten zullen je nauwelijks helpen om af te vallen. Wat ze wel doen is zorgen voor vochtverlies. Hierdoor onstaat obstipatie (verstopping). Bovendien zullen je darmen steeds minder uit zichzelf in staat zijn om de stoelgang op te wekken. De beweeglijkheid van je darmen verdwijnt. Dit zorgt ook voor verstoppingen. Er kunnen ontstekingen in je ingewanden ontstaan. Laxeermiddelen beschadigen ook je darmwand en veroorzaken diarree; Niet alleen laxeermiddelen, maar ook plaspillen, braken en diarree zorgen voor te veel vochtverlies. Je droogt uit. Hierdoor verandert de samenstelling van je bloed en kan je bloeddruk de diepte induiken. Je voelt je moe, licht en zweverig in het hoofd, je kan zelfs flauwvallen. Als je stopt met het gebruik van laxeermiddelen of plaspillen, reageert het lichaam met het willen vasthouden van vocht. Hierdoor kan je tijdelijk opgezwollen lichaamsdelen krijgen. Hier hoopt het vocht zich tijdelijk op. Er kan dan een tijdelijke gewichtstoename optreden.
Doordat allerlei stoffen gaan ontbreken in je lichaam , werken je hormonen ook niet meer zoals het moet. Dit heeft invloed op je menstruatie. Die kan zeer onregelmatig worden of zelfs helemaal uitblijven. Je maag zet plotseling uit door de zeer grote hoeveelheden voedsel die je lichaam binnenkomen na een eetbui/ Dit kan maagpijn veroorzaken en het braken gaat dan steeds moeilijker. Wanneer maag of slokdarm beschadigd raken merk je dit doordat je bloed braakt. Het kan zelfs voorkomen dat je maagwand of je slokdarm scheurt. Dit geeft ernstige pijn in de maag, borst en/of rug. Deze gevolgen kunnen zo ernstig zijn dat een operatie nodig blijkt.
Omdat je je schaamt voor je eetprobleem loop je ook niet te koop met de lichamelijke gevolgen. Anderen hebben daardoor niet zo snel begrepen dat je er lichamelijk slecht aan toe bent. Je gezondheid gaat dan zodanig achteruit dat er een levensbedreigende situatie zou kunnen ontstaan, of dat de schade onherstelbaar is. Neem dan direct contact op met een arts.
Uit: ‘Ik eet als niemand het weet’ van Jaap Spaans
Plaats een reactie